Το φαινόμενο trafficking
Η διεθνής συμφωνία για τον ορισμό της εμπορίας των ανθρώπων ή αλλιώς του trafficking, περιγράφεται από το Πρωτόκολλο του Παλέρμο του ΟΗΕ, το οποίο υπογράφηκε το 2000 στην Ιταλία, και την ορίζει ως «την πρόσληψη, τη μεταφορά, τη μετακίνηση, την απόκρυψη ή την παραλαβή των προσώπων, μέσω της απειλής ή της χρήσης βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, της απαγωγής, της απάτης, της εξαπάτησης, της κατάχρησης εξουσίας ή της ευάλωτης θέσης με την προσφορά ή αποδοχή πληρωμών ή προσφορά οφελών για την επίτευξη της συναίνεσης ενός προσώπου που έχει τον έλεγχο κάποιου άλλου προσώπου με σκοπό την εκμετάλλευση».
Η εκμετάλλευση περιλαμβάνει: τη σεξουαλική εκμετάλλευση, την αναγκαστική εργασία, τη δουλεία ή πρακτικές παρόμοιες της δουλείας, και την αφαίρεση οργάνων. Ενώ ο ορισμός αυτός συνέβαλλε στην επίλυση μια σειράς διαφορών σχετικά με τι ορίζεται ως trafficking, υπάρχουν δύο στοιχεία τα οποία παραμένουν προβληματικά. Πρώτον, το Πρωτόκολλο του Παλέρμο υποθέτει ότι η εμπορία ανθρώπων περιλαμβάνει την διακίνηση των προσώπων από το ένα κράτος στο άλλο. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει σαφώς, ότι η εμπορία μπορεί να συμβεί στο εσωτερικό κάθε χώρας και ότι συχνά τα θύματα εμπορίας στο εσωτερικό της χώρας, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για την ένταξη τους στο ρεύμα του διεθνούς trafficking.
Η αξιόποινη αυτή ενέργεια διεξάγεται από μεμονωμένες ή εγκληματικές οργανώσεις, και περιλαμβάνει συχνά στοιχεία «απειλής ή χρήσης βίας, εξαναγκασμού, απαγωγής, απάτης, παραπλάνησης, κατάχρησης θέσεων κύρους και εξουσίας ή την εκμετάλλευση ευάλωτων θέσεων. Οι ρίζες της εμπορίας των ανθρώπων ανιχνεύονται πίσω στην εποχή της δουλείας, η οποία μέχρι αυτό το σημείο, έχει εξαλειφθεί σε όλες τις χώρες, εκτός της Μιανμάρ και της Βόρειας Κορέας. Ωστόσο, η δουλεία έχει πάρει μια σύγχρονη μορφή σε αυτή την βιομηχανική τάση δισεκατομμυρίων δολαρίων, με αποτέλεσμα την αναγκαστική μετανάστευση και την εργασία τουλάχιστον ενός εκατομμύριου ανθρώπων κάθε χρόνο διεθνώς. Όπως εκτιμάται από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, 800.000 έως 900.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά διακινούνται παγκοσμίως κάθε χρόνο, 18.000 των οποίων διακινούνται μόνο στις ΗΠΑ, και η πλειοψηφία των θυμάτων είναι γυναίκες και παιδιά, με το 80 τοις εκατό να είναι γυναίκες, και το 50 τοις εκατό να είναι παιδιά.
Ως εκ τούτου, οι γυναίκες και τα παιδιά παραμένουν ο πιο ευάλωτος πληθυσμός για την παράνομη διακίνηση, και αντιμετωπίζουν συνεχώς το βάρος της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους παγκοσμίως. Αν και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ανέφερε ότι καταγράφηκαν σχεδόν ένα εκατομμύριο θύματα εμπορίας κάθε χρόνο, αυτή η εκτίμηση δεν έχει ακόμη λάβει υπόψη της την διακίνηση στο εσωτερικό της χώρας, που σύμφωνα με αναφορές του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, θα μπορούσε να ανέλθει στα δυόμιση εκατομμύρια θύματα ετησίως.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα στατιστικά στοιχεία, είναι σαφές ότι η εμπορία ανθρώπων είναι μια παγκόσμια τάση που επηρεάζει αρνητικά εκατομμύρια αθώα θύματα κάθε χρόνο, η οποία ώθησε τις χώρες σε όλο τον κόσμο να προσπαθήσουν και να θέσουν ένα τέλος σε αυτό. Συμπερασματικά, το πρωτόκολλο του Παλέρμο αναφέρει συνοπτικά τα κύρια χαρακτηριστικά τα οποία συνθέτουν το φαινόμενο της ανθρώπινης εμπορίας, και σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία ο αριθμός των θυμάτων είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Το μεγαλύτερο ποσοστό αναφέρεται σε γυναίκες και παιδιά. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης η οποία έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις η εκάστοτε κυβέρνηση προσπαθεί μέσων των πολιτικών στρατηγικών της να δώσει ένα τέλος σε αυτό το χρόνιο πρόβλημα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Adunola, O. (2011). Child Trafficking in Nigeria: Causes, effects and remedies. Nigeria: EgoBooster Books
Woodland, B. ( 2008). The Psychological Trauma of Modern Day Slavery: Sex Trafficking and its Impact on the Field of Psychology in Thailand. Thailand: Contemporary Perspectives
