Η σημασία της γονεϊκής εμπλοκής
Οι έρευνες των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών που μελετούν τη σχέση σχολείου και οικογένειας επαληθεύουν ότι η αξιοποίηση της δυναμικής της οικογένειας μέσω της συνεργασίας της με το σχολείο επιδρά θετικά σε όλους τους παράγοντες της εκπαίδευσης, δηλαδή στο παιδί, στους γονείς, στους εκπαιδευτικούς και στο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Και αυτό διότι η συνεργασία πρωτίστως εξαλείφει τις εκατέρωθεν προκαταλήψεις που και εξασφαλίζει την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών.
Ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα των ερευνών που μελετούν τη γονεϊκή εμπλοκή στο σχολείο είναι ότι παρατηρείται βελτίωση της επίδοσης των παιδιών, όταν συμμετέχουν οι γονείς στη διαδικασία της εκπαίδευσης. Ακόμα, διαπιστώνεται ότι η συνεργασία βοηθά το παιδί να αναπτύξει θετικές στάσεις για το σχολείο, τους δασκάλους και τη μάθηση και να βελτιώσει την αυτό-εικόνα του και τη συμπεριφορά του.
Επιπλέον, η γονεϊκή εμπλοκή συμβάλλει στην αύξηση του ποσοστού φοίτησης, καθώς και στη μείωση του ποσοστού πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου. Επιπλέον, η συνεχής επικοινωνία και συνεργασία γονιών και εκπαιδευτικών, από τη μία περιορίζει τα προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών στο σχολείο και από την άλλη αυξάνει τα κίνητρά τους. Ακόμη, από τη γονεϊκή εμπλοκή ασκείται θετική επίδραση και στην κοινωνική προσαρμογή των παιδιών.
Παρομοίως, η συνεργασία βελτιώνει και τη στάση των γονέων προς το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς, το έργο των οποίων εκτιμούν καλύτερα μέσα από τη στενότερη συνεργασία μαζί τους. Καθώς ασχολούνται περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους, τα γνωρίζουν καλύτερα, αντιλαμβάνονται τις ανάγκες τους και τα κατανοούν, με αποτέλεσμα να ενδυναμώνεται η σχέση τους με αυτά. Τέλος, βελτιώνεται η αυτό-εικόνα τους ως προς την εκπλήρωση του γονεϊκού τους ρόλου.
Όσο αφορά τους εκπαιδευτικούς, νιώθουν περισσότερη αυτοπεποίθηση για την επαγγελματική τους ικανότητα, καθώς επιτυγχάνουν τη συνεργασία με τους γονείς, την οποία θεωρούν σημαντική πηγή επαγγελματικής ικανοποίησης και αυτό-επιβεβαίωσης. Τέλος, βελτιώνεται και το εκπαιδευτικό πλαίσιο της σχολικής τάξης και της σχολικής μονάδας, καθώς εμπεδώνεται ένα θετικό ψυχολογικό κλίμα και επιτυγχάνεται υψηλό ηθικό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ματσαγγούρας, Η. (2008). Σχέσεις σχολείου και οικογένειας: εναλλακτικές θεωρήσεις του περιεχομένου και του πλαισίου των σχέσεων. Στο Α. Μπρούζος, Π. Μισαηλίδη, Α. Εμβαλωτής, & Α. Ευκλείδη (Επιμ. Εκδ.), Σχολείο και Οικογένεια (σελ. 35-68). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Μπρούζος, Α. (2009). Ο εκπαιδευτικός ως λειτουργός συμβουλευτικής: μια ανθρωπιστική πλευρά της εκπαίδευσης (3η συμπληρωμένη και επαυξημένη έκδοση). Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
