Συμβουλευτική αποκατάστασης
Με τον όρο αποκατάσταση εννοούμε τη διαδικασία παροχής βοήθειας σ’ έναν άνθρωπο με φυσική μειονεξία ή ψυχική διαταραχή ώστε να συμμετάσχει στην κοινωνία στο μέγιστο δυνατό μέτρο που του επιτρέπουν οι ικανότητες και οι δυνατότητές του.
Σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις, αποκατάσταση είναι το σύνολο ιατρικών, παιδαγωγικών, κοινωνικών και επαγγελματο-οικονομικών μέτρων, που πρέπει να έχουν σκοπό τη πρόληψη της μειονεξίας (αναπηρίας) ή την άμβλυνση μια ήδη υπάρχουσας μειονεξίας και των συνεπειών της, ώστε με αυτό τον τρόπο να επιτρέπεται η παρουσία του ανάπηρου στην κοινωνική ζωή ή να διευκολύνεται η ίδια.
Ο συμβουλευτικός ψυχολόγος εργάζεται με τα ανάπηρα άτομα για να τα βοηθήσει να ξεπεράσουν τα προσωπικά, εκπαιδευτικά, εργασιακά ή κοινωνικά προβλήματά τους. Καλύπτει όλο το φάσμα των ηλικιών και μπορεί να εργάζεται σε διάφορους χώρους όπως νοσοκομεία, σχολεία, κέντρα αποκατάστασης, κ.ο.κ. Ασχολείται με θέματα όπως είναι: η ανάγκη του ανάπηρου παιδιού για ειδικές εκπαιδευτικές ευκαιρίες και ομαλές κοινωνικές εμπειρίες, τα συναισθηματικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα παραμορφωμένο άτομο, η προσαρμογή ενός ατόμου ώστε να ζει και να κινείται σε μια αναπηρική πολυθρόνα, η νέα προσαρμογή στο χώρο εργασίας μετά από κάποιο ατύχημα ή η επανεκπαίδευση για μια συγκεκριμένη εργασία και άλλα.
Η συμβουλευτική αποκατάστασης στοχεύει να βοηθήσει το άτομο που μειονεκτεί να ενταχθεί ή να επανενταχθεί στην κοινωνία, όχι μόνο βοηθώντας το ίδιο αλλά και ευαισθητοποιώντας και μορφώνοντας και το άμεσο, τουλάχιστον, κοινωνικό περιβάλλον του ώστε να το αποδεχθεί και να το εντάξει στους κόλπους του (οικογένεια, εργασία, φίλοι).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Μαλικιώση – Λοΐζου, Μ. (2013). Συμβουλευτική Ψυχολογία. Αθήνα: Πεδίο.
